من در هوای خاطره ام پر کشیده ام ؟
                       یا به خیال آینه ها سر کشیده ام ؟
این شور و شوق و شعر و شعف کم عجیب نیست
                        مستم ، شراب عشق تو را سر کشیده ام
باور نمی کنی که بگویم اگر از آن 
                        نقاشی گلی که معطر کشیده ام
حتی خیال و خواب چنین دلپذیر نیست،
                         از این حقیقتی که به باور کشیده ام
نگذار تا دوباره اسیر قفس شوم
                         حالا که با شکسته پرم ، پر کشیده ام
امشب چقدر لطف خدا شاملم شده
                          امشب که چشم قافیه را تر کشیده ام
 

2YARَّّّّّّّّّّّّّّّّّّّّّ

میستایمت،
چونان دریای آبی
میبویمت،
بسان گل یاس
میرقصانمت در یاد
چون

شکوفه سیبی

در آغوش سرد باد.
ُُُُُُ